Er waren nog twee speeldagen. Gisteren speelden beide meisjes remise. Luna had een iets betere positie maar accepteerde te snel een remise. Wendy stond eerst beter, maar speelde daarna een slechte zet na ongeveer een half uur te hebben nagedacht. Die zet bracht haar in een nadelige positie. Ze kreeg eindelijk ook een remise.

Vandaag moest Wendy spelen tegen Machteld. Bij het ontbijt begonnen we al grapjes te maken. Een paar dagen geleden tegen Dana, en nu tegen Machteld. Het voelt meer als een thuiswedstrijd voor Wendy. Waarom zouden we zo ver reizen om tegen onszelf te spelen?

Dag 5:
Vanmorgen moest Luna hard werken aan enkele oefeningen over penning. ‘Wees scherp en vergeet niet om de koning aan te vallen’, zei Peng. Luna speelde vandaag zwart. In de opening vond ze al een kans om aan te vallen en won ze snel haar partij.

Wendy moest ook met zwart spelen. In de voorbereiding had ze een nieuwe opening (Nimzo-Indisch) gekozen. Ze had dit nog nooit eerder gespeelde, maar het leek geen probleem om iets nieuws te proberen op zo’n toernooi. Ze won uiteindelijk.

Omdat we vandaag allemaal vroeg klaar waren, gingen we na het avondeten weer naar het Bratislava-Kasteel. De meisjes willen vooral de kasteelheuvel beklimmen, zelfs als ze moeten zweten. Geweldig uitzicht op de top van de heuvel. Ook een geweldige plek om te ontspannen voor zowel de toeristen als de lokale bewoners. Het kasteelgebied is ook als een doolhof, met veel routes die naar de normale straten leiden. We waren een beetje laat en sommige van de toegangsdeuren waren al gesloten. Een oud echtpaar dat dichtbij woont, leidde ons vriendelijk de heuvel af en hielp ons terug te keren naar de route naar het hotel.